Papo - Ogier Shire 51517 + Praca konkursowa

Wracamy po dłuższej przerwie z kolejnymi końmi, miałam ciężkie tygodnie, dużo problemów, nie podzielę się z Wami szczegółami, ale nie miałam nawet czasu myśleć o figurkach. Mój plan "odnowy bloga" chyba się nie sprawdzi bo zwyczajnie nie mam na to czasu, także musicie się przyzwyczaić, że piszę kiedy mogę. Ten post powstaje tylko dlatego, że nie poszłam dzisiaj do szkoły, nawet myśli o przyszłym tygodniu całkowicie zabierają mi siły, post o tej figurce robię stopniowo od kilku tygodni. Chciałabym jeszcze na wstępie podziękować za wszystkie komentarze. Niestety nie daję rady komentować Waszych notek, ale czytam, nie wszystkie niestety, ale dużo, w miarę możliwości :)  Przejdźmy już do kolejnej figurki:
Kolejnym koniem jest również figurka firmy Papo, kary ogier shire, o którego kupnie decyzja również była spontaniczna, a czy słuszna to ocenicie sami ;)

Pierwsze co się rzuca w oczy, przynajmniej w moim przypadku to szczoty, a właściwie ich malowanie. Wygląda to tak, jakby koń wszedł sobie do głębokiej kałuży z farbą, wyszedł i chwilę pobiegał. Tak jak poprzedni paposz jest on maści karej, z strzałką na łbie i "białymi" szczotami.

Cieniowanie widoczne na zdjęciach jest efektem świetlnym, w rzeczywistości koń jest jednolicie czarny.

Co do samej rzeźby, można by ją porównać bardziej do koni schleich. Mięśnie są delikatnie zaznaczone, ma lekko zarysowaną sierść, ale jest to zrobione mniej starannie, na powierzchni figurki są liczne kreski będące zapewne wadą produkcyjną. Głowa jest przechylona, co zdecydowanie działa na + dla tego modelu,ale niestety.. głowa jest zrobiona krzywo, co możecie zaobserwować na zdjęciu poniżej. Jest większy od koni zimnokrwistych schleich.

Grzywa i ogon prezentują się bardzo dobrze chyba w większości figurek Papo i są dużym atutem.

Być może jest to kwestia mojego egzemplarza, ale nasada ogona i zad błyszczą. 

Zimnokrwistego konia Papo zapragnęłam mieć po obejrzeniu zdjęć Carmen i muszę przyznać, że pomimo wielu wad tego modelu ma on w sobie niezaprzeczalny urok i miło się na niego patrzy.
W następnej notce ostatna figurka tej firmy ;)

Na koniec publikuję również moją pracę na rysunkowy konkurs z bloga Galopem Przez Życie:

Niestety pomimo moich starań praca na zdjęciach wygląda gorzej niż w rzeczywistości. :c

Rysunek ten przedstawia moją ulubioną klaczkę Isabelkę/Gruszkę/Bawarię, imię możecie sobie dopasować do własnych potrzeb, bo każdy mówi na nią inaczej. Jest to izabelowata klacz która miała iść do rzeźni, przez chwilę chodziła w rekreacji, więc udało mi się wsiąść na nią i zobaczyć jaki ma charakter pod siodłem. Ogółem jest to koń bardzo kontaktowy, wielbiący smakołyki, dla kawałka jabłka/marchewki zrobi wszystko. Pod siodłem jest niespokojna i rwie do przodu więc przy każdym kroku trzeba ją przytrzymywać . Dopiero uczy się przechodzić drążki i niskie przeszkody. Isia jest mieszanką, jej sylwetka jest nieproporcjonalna, co widać na rysunku, długa kłoda, długie uszy itd., ale myślę, że te "mankamenty" dodają jej uroku. Obecnie nie nadaje się do jazdy, kilka tygodni temu urodziła małą Bastylię ;)
Niestety nie mam możliwości pokazania Wam zdjęcia na którym jest w całości i które posłużyło mi za wzór do wykonania tego rysunku, ale pokażę jej prześliczny łebek i długie uszka (jakość telefonowa+za duży,stary kantar)  :)